Już mnie z wieczora wk*rwili

Piątek, 14 stycznia 2011 · dodano: 17.01.2011 | Komentarze 1

Taaaaaaa, wyjdź człowieku wcześniej z pracy, jasne. Jak na mnie, godzina 17 dla wynurzenia się z fyrmy jest równie realna, co woda wyciśnięta z kamienia. Ale tym razem był to wyjątkowo nasączony kamień i udało się. Dymałam na złamanie karku, bo gości miałam posiadać. Zatem zamiast dosiąść roweru na uczciwe trzy godziny, spędziłam na nim szybką, niecałą godzinę, po to, żeby w domu dowiedzieć się, że jedna sztuka nie dotrze, a druga będzie po 22. Dzięki, pipol, dzięki!

Ale zanim zaliczyłam powyższe dwa policzki, musiałam jeszcze stawić czoła wymianie kurna dętki, acz mogłam to sobie darować i ratować się ewentualnie po drodze. Komuś w mojej robocie najwidoczniej nie podoba się mój rowerowy pierdolec i spuścił mi powietrze. El wentyl był odkręcony, ale że mi się spieszyło, wolałam nie musieć jeszcze po drodze wymieniać dętki i wolałam to zrobić zawczasu. W domu metoda podwodna kontroli dętki nie wykazała żadnych uszkodzeń, więc gratuluję gestu/metody podrywu/braku mózgu/bycia skończonym fiutem.

Zatem summa summarum piątek do rewelacyjnych nie należał.