Ponieważ nie chce mi się pisać, że...

Poniedziałek, 9 maja 2011 · dodano: 12.05.2011 | Komentarze 22

... w poniedziałek wróciłam do domu z delegacji o 4:30 RANO, w związku z czym okrutniem zjebana była i wiele nie pokręciłam dnia tego - tyle, co do pracy i z pracy, BĘDZIE KAWAŁ.

Słoneczna pogoda. Leśną ścieżką biegnie sobie jeżyk z jabłuszkiem na plecach, słowem - scenka jak z obrazka.
Nagle jeżyk wybiega na polankę, a tam - dziewczynka jagódki zbiera. Taka malutka dziewczynka, lat może sześć, może siedem, w różowiutkiej sukieneczce. Jeżyk podbiega do jej stopy i zaczyna obwąchiwać - jak to jeże mają w zwyczaju - swoje znalezisko.
W tym momencie dziewczynka łapie jeżyka za łapki i zaczyna nim z całej siły walić o pieniek, potem o swoje kolano. Po takiej karuzeli zaczyna machać nim nad głową i po sześciu i pół obrotów ciska jeżykiem najmocniej, jak może. Jeżyk spada między krzaki jałowca, a tam - siedzi facet. Cały pobity, oczy sine i zapuchnięte, aż ich nie widać. Usta rozbite, uszy ponadrywane, nos połamany w pięciu miejscach. I pyta ten facet ledwie żywego jeżyka:
- Widziałeś dziewczynkę na polance?
Jeżyk ledwie obracając językiem odpowiada:
- Aha...
- No powiedz, czyż nie jebnię*ta!?

:D:D