Info
Ten blog rowerowy prowadzi CheEvara z miasteczka Warszawa.
Mam przejechane 42260.55 kilometrów w tym 7064.97 w terenie.
Jeżdżę z prędkością średnią 20.79 km/h i się wcale nie chwalę.Więcej o mnie.
Moje rowery
licznik odwiedzin blog
Wykres roczny
Archiwum bloga
- 2015, Styczeń5 - 42
- 2013, Czerwiec5 - 9
- 2013, Maj10 - 24
- 2013, Kwiecień11 - 44
- 2013, Marzec10 - 43
- 2013, Luty4 - 14
- 2013, Styczeń4 - 33
- 2012, Grudzień3 - 8
- 2012, Listopad10 - 61
- 2012, Październik21 - 204
- 2012, Wrzesień26 - 157
- 2012, Sierpień23 - 128
- 2012, Lipiec25 - 174
- 2012, Czerwiec31 - 356
- 2012, Maj29 - 358
- 2012, Kwiecień30 - 378
- 2012, Marzec30 - 257
- 2012, Luty26 - 225
- 2012, Styczeń31 - 440
- 2011, Grudzień29 - 325
- 2011, Listopad30 - 303
- 2011, Październik30 - 314
- 2011, Wrzesień32 - 521
- 2011, Sierpień40 - 324
- 2011, Lipiec34 - 490
- 2011, Czerwiec33 - 815
- 2011, Maj31 - 636
- 2011, Kwiecień31 - 547
- 2011, Marzec36 - 543
- 2011, Luty38 - 426
- 2011, Styczeń37 - 194
Dane wyjazdu:
60.00 km
8.00 km teren
02:54 h
20.69 km/h:
Maks. pr.:0.00 km/h
Temperatura:18.0
HR max:156 ( 79%)
HR avg:129 ( 65%)
Podjazdy:151 m
Kalorie: 1726 kcal
Mokry dup
Czwartek, 13 września 2012 · dodano: 26.09.2012 | Komentarze 0
Otwieram rano jednego zalepialca i przez niegoż stwierdzam radośnie i promiennie, jak na trzynastego dnia miesiąca należy:MŻY, KURWA.
Rozstaję się niniejszym z ciemnymi pinglami, zakładam czerwone jak armia radziecka szkiełka i obieram do pracy wariant najszybszy. Poprzez miedze, poprzez łąki i poprzez Radiowo (tego pies Pankracy pewnie nie przewidział). Zanim tam jednak dotarłam, zdążyłam szczelnie okryć się błotem dzięki niekończącej się opowieści robót drogowych na Trakcie Królewskim.
Usyfienie owo poprawiam w Klaudynie, gdzie też trwają wykopken (wykopken-cziken) i brodzę z buta w piachu, bo robol prostym umysłem obdarzon, ustawi koparkę, jak mu pasuje, a nie jak by tego pospólstwo chciało, żeby mogło przemknąć na jasną stronę robót wod-kan.
I to, że mży, a raczej, że mżyło (lub też mżAło) rano to jest kreci fiutek przy kohones bawołu (który nie ma oczu). Z roboty wracałam w deszczu absolutnym, który trzymał się mnię jak Ruscy Kaliningradu już do końca trasy dodomowej.
Na moje pytanie, takie dość kardynalne, a brzmiące „na chuj mi błotniki” odpowiedziało łaskawie dwóch skurwysynów w samochodach, którzy – jeden po drugim – na pełnej suce wjebali się w kałużę tak, że dostałam ją dwa razy na siebie.
Nie inna, jak wkurwiona, zła i jeszcze raz wkurwiona dotarłam do domu, gdzie przeprowadziłam dokładnie tę samą operację z praniem rzeczy (trykoty, plecak, buty) jak wczoraj.
Jeśli jutro pada, odmawiam posługi w zakresie wybywania z domu.