Info
Ten blog rowerowy prowadzi CheEvara z miasteczka Warszawa.
Mam przejechane 42260.55 kilometrów w tym 7064.97 w terenie.
Jeżdżę z prędkością średnią 20.79 km/h i się wcale nie chwalę.Więcej o mnie.
Moje rowery
licznik odwiedzin blog
Wykres roczny
Archiwum bloga
- 2015, Styczeń5 - 42
- 2013, Czerwiec5 - 9
- 2013, Maj10 - 24
- 2013, Kwiecień11 - 44
- 2013, Marzec10 - 43
- 2013, Luty4 - 14
- 2013, Styczeń4 - 33
- 2012, Grudzień3 - 8
- 2012, Listopad10 - 61
- 2012, Październik21 - 204
- 2012, Wrzesień26 - 157
- 2012, Sierpień23 - 128
- 2012, Lipiec25 - 174
- 2012, Czerwiec31 - 356
- 2012, Maj29 - 358
- 2012, Kwiecień30 - 378
- 2012, Marzec30 - 257
- 2012, Luty26 - 225
- 2012, Styczeń31 - 440
- 2011, Grudzień29 - 325
- 2011, Listopad30 - 303
- 2011, Październik30 - 314
- 2011, Wrzesień32 - 521
- 2011, Sierpień40 - 324
- 2011, Lipiec34 - 490
- 2011, Czerwiec33 - 815
- 2011, Maj31 - 636
- 2011, Kwiecień31 - 547
- 2011, Marzec36 - 543
- 2011, Luty38 - 426
- 2011, Styczeń37 - 194
Dane wyjazdu:
64.64 km
0.00 km teren
03:16 h
19.79 km/h:
Maks. pr.:56.70 km/h
Temperatura:-2.0
HR max:176 ( 89%)
HR avg:138 ( 70%)
Podjazdy:965 m
Kalorie: 1462 kcal
Śladami dziecięctwa czyli dej tu na Rzeszowszczyźnie
Poniedziałek, 26 grudnia 2011 · dodano: 29.12.2011 | Komentarze 25
Wczoraj odreagowywałam – po powrocie z pedałowania – stresy wigilijne związane z ratowaniem mojego ulubionego ciasta (na Podkarpaciu mówi się na to PLACEK), które Pani Mama spiertoliła, a które jest tak w sumie jedynym czymś słodkim, co żrę z tak zwaną rozkoszą. Ratowałam też wynalazek zwany łososiem pieczonym z mango i melonem. Cała ta presja sprawiła, że drugo-dnio-świąteczny poranek - po TAKIM WIECZORZE - do najłatwiejszych nie należał. Musiałam odreagować.I gdyby nie reanimacyjne piwko spożyte jeszcze przed śniadaniem, BŹDZIĄGWIŁABYM SIĘ jeszcze długo.
A tak to JUŻ O dwunastej zaczęłam startować na rower.
To dymam na Dynów – pomyślałam se wielce przyszłościowo. A dlatego tam, że kiedyś mnie – jako gówniarę – Pani Mama zabrała na wycieczkę kolejką wąskotorową z Przeworska właśnie do Dynowa. Kolejka owa stawała co i rusz w polu, można było se sieknąć szybkie ognicho. Pamiętam też przejazd tunelem o długości SZEJSET dwóch metrów i pamiętam także, jak mój kuzyn w euforii uwiesił się na dźwigni hamulca ręcznego;). Nie mogłam nie ruszyć w taką oto podróż sentymentalną.
WYPERFUMILIŚMY SIĘ przed wyjściem Brunoxem, możem jechać!© </div>
Dzień wcześniej nazbierałam na Szpeca trochę syfu, więc zanim wpięłam swe bloki, sztachnęłam się Brunoxem, łańcuch dostał skierowanko na smarowanko i po jakimś kwadransie znów wspinałam się do Siedleczki.
<img src="http://images.photo.bikestats.eu/zdjecie,600,237935,20111229,a-ja-znowu-swoje-chata-w-srodku-na-pewno-sien.jpg" title="A ja znowu swoje. Chata, w środku na pewno SIEŃ... ;)" width="600" height="450" /><div><q>A ja znowu swoje. Chata, w środku na pewno SIEŃ... ;)</q> ©
Po wyjeździe z wiochy tym razem – inaczej niż wczoraj – kieruję się na południe, co skutkuje w-ryj-zefirem. Delikatnie rzecz ujmując, nie była to bryza. Szybko przestałam nawet chcieć starać się jechać w moim treningowym tętnie.
Docieram sobie do Manasterza, który ciąąąąągnie się i ciąąąąąągnie, gdzie ciągle wieeeeje i wieje i gdzie napotykam młodocianych kolędników. Chciałam GNOJOM zrobić zdjęcie, ale sugestywne nadziewanie kawałka ziemi widłami i łakome spojrzenia w moim kierunku sprawiły, że strasznie pociagająca stała się perspektywa dalszej jazdy.
Srał was pies. Też.
A ja znowu swoje. Chata, w środku na pewno SIEŃ... ;)© </div>
W końcu droga zbiega mi się z torami, tymi wąskimi, co niezwykle mnie raduje, na tyle, że aż je focę, a nawet focę z myślą o dedykaNcji. Niejaki Niewe ma fazę na pukcie torów. Proszę:
<img src="http://images.photo.bikestats.eu/zdjecie,600,237938,20111229,wazne-info-kiedys-te-tory-mialy-rozstaw-760-mm-dzis-750-o.jpg" title="Ważne info. Kiedyś te tory miały rozstaw 760 mm. Dziś 750. O!" width="600" height="450" /><div><q>Ważne info. Kiedyś te tory miały rozstaw 760 mm. Dziś 750. O!</q> ©
Coś mi majaczy, że ma też fazę na punkcie kotów, a tu trafiam na wąskotorowego kota. Szedł se w kierunku mym i nie, nie miauczał. On poszczekiwał. Serio. Na tym zdjęciu idzie i szczeka, czego niestety zdjęcie nie odda. Ale jakby co, mogę zademonstrować i podczas ewentualnego widzenia wydam dźwięk paszczą w ramach pokazu.
Tu se o człapie po szynie takie małe rude coś:
Uwierzcie mi na słowo. Ten kot tam jest;)© </div>
W ogóle Podkarpacie kotami stoi. Co chwilę jakiś sierściuch mi przemykał a to w poprzek, a to równolegle. Ten jednak był najbardziej kontaktowy.
No i razem z tymi torami docieram sobie aż do Jawornika Polskiego i usiłuję se przypomnieć, gdzie jest ten cholerny tunel – ponoć jedyny na trasie kolei wąskotorowych w Polsce. Raczej nie mogłam go nie zauważyć – w końcu mnie zdarza się nie dostrzegać JEDYNIE maratonowych oznaczeń na Giga, które są jebutnie czerwone, a przecież tunel jest raczej w kolorze TUNELOWYM.
Zamiast na tunel napotykam znaczek:
[img title="Niebieski szlak. By to trafił, jak, to niektórzy mylą;)" width="600" height="450" author="</div>
Ale. Co następuje!
Do owego tunelu - stwierdzam - jednak dziś nie dotrę, bo raz, że mi pada jakieś mokre (i niestety nie białe) gówno, dwa, że czas mnie bezlitośnie nagli, trzy – stopy zaczynały bawić się ze mną w „pojawiamy się i znikamy, mamy czucie, nie mamy czucia” – summa summarum, sacrum profanum, kuala lumpur decyduję się w Szklarach na olanie Dynowa, od którego dzieli mnie jedynie 9 km, co może nie jest dramatem o 10-tej rano, ale na chwilę przed 14-tą jest względnie I W MOJEJ SYTUACJI ryzykowne.
Teraz wkierwiona czytam, że ów tunel jest właśnie w Szklarach i strasznie mi się chce mieć jakieś towarzystwo tu i teraz, TYLKO PO TO, żeby się na nim wyżyć;).
[img title="Patrzę na ten śnieg, na tych ludzików w oddali i widzę wędrówkę ludów;)" width="600" height="450" author="</div>
No to znów ziu na Łańcu
T (tak ma być!)
Tu jest! Tu jest krzyż!
[img title="Krzyż ci w d... A nie! Wrrrrróćć. Krzyż na drogę. Tak to miało być;)" width="450" height="600" author="CheEvara
W Szklarach jest on, a nie na Krakowskim, tępe katole!;)
Wydawałoby się, że będę miała teraz z górki, ale nieeeee. Znowu podjeżdżam, ale tym razem za to czekać mnie będzie piękniutka nagroda – przed Dylągówką droga zaczyna wić się rozkosznymi serpentynami w dół. Do tego nie jedzie nic („specjalnością kierowców jest tu ścinanie zakrętów, więc uważaj i jakby co – DO ROWU!” – mówił Dyl), zatem odważam się nie heblować. Zresztą na tej wysokości, przy tym lekkim opadzie najlepiej i najrozsądniej pozwolić rowerowi się toczyć. Ślisko było PIERUŃSKO (jak to się mawia na Podkarpaciu).
Ignoruję zjazd na Hyżne, choć dociera do mnie refleksja, że se można z takiej Sieteszy wyskoczyć na rowerze, żeby pośmigać na nartach, choć – jak się dowiedziałam w Hyżnem jest raczej ośla łączka, za to górka niezła jest w Błędowie Tyczyńskiej (ale czad, guglam właśnie Błędową, i co? O górce ani słowa, za to wyskakują mi informacje o agencjach towarzyskich w Błędowie oraz linki do dyskretnekobiety.pl:D).
Jest pięknie;)
Szkurna, zdjęcie z komórki ma się do zdjęcia tak jak zdjęcie wybuchu do samego wybuchu!© CheEvara
Fajne wiu zostawiam w tyle...© CheEvara
Niemniej przyjemnie jest przede mną:)© CheEvara
Dalej fot nie budjet, bo wolałam nagrać całego tracka i nie LECHMANIĆ baterii:).
Coś podejrzanie sprawnie mi idzie ta pętla – myślę se w niejakiej Albigowej, gdzie oto frajerzę się na całego. Mam bowiem tak, że jak nie myślę i nie kombinuję, i nie usiłuję sobie uprościć, wszystko bierze w łeb. Właśnie dlatego maratony na orientację są nie dla mnie, bo tam myśleć i planować trzeba na bieżąco. Dla mnie to nie jest wskazane. Kieruję się instynktem – dobrze. W każdym innym przypadku – kurewsko źle.
Otóż. Spozieram na mapę w padającym taczfonie i se myślę, że eeeee, nie będę dymać do Łańcuta, wracam się do odbicia na Handzlówkę, stamtąd powinnam dotrzeć do Husowa, a stąd mam już tylko niecałe 10 km do chaty.
Wracam się. Do tego skrętu na Handzlówkę. Przy cmentarzu pytam miejscowego pijaczka o drogę na Husów, a ten mi kurwa mówi, że mam skręcić DO GÓRY przy jakimś grzybku. Cała cudowność tej sytuacji polega na tym, że – wbrew temu, co sobie pomyślałam (iż zapytam zaraz jeszcze kogoś) – spotykam w Handzlówce dokładnie nikogo. I nie ma kogo dopytać o tego grzybka (może to chałopa niejakiego Stacha/Zdzicha/Jaśka Grzybka?).
Jadę zatem główną drogą do końca (w Handzlówce wyciąg narciarski jest także!), tu stwierdzam, że do dupy mnie to PO CIEMKU doprowadzi i decyduję się, że jednak wracam i szukam tego SKRĘTU DO GÓRY. Za niejaką podpowiedź posłużył mi skręcający DO GÓRY samochód, pomknęłam zatem za nim.
O, jaki to był fajny podjazd! Fajny długi podjazd. W leżącym na drodze śniegiem:).
Na tak zwanej krzyżówce, jeszcze przed Husowem, decyduję się skręcić w lewo – a raczej INSTYNKTOWNIE chcę skręcić w lewo – i dobrze robię, bo wypadam na znaną z wczoraj trasę, którą teraz robię w drugą stronę, czyli w dół, a poznaję ją po domu z dziwacznymi PRZYPORAMI, o których miałam powiedzieć Niewemu.
Przez to błądzenie w Handzlówce NIE ZDANŻAM pożegnać się z Panią Mamą, jestem spóźniona o całe 12 minut.
Ale satysfakcja i radocha i zmęczone, łaknące o rozciąganko mięśnie były pewną rekompensatą.
Zajebisty dzień.
OK. W całej swojej niekatolickości lubię Święta. Żarcie lubię umiarkowanie. Rodzinkę, do której jadę uwielbiam. Ale nie znoszę siedzenia. Mogę zasiąść z kawą, spoko. Ale zasiądę i myślę o tym, że zaraz pójdę na rower. Wielce zatem zadowolonam, że kupiłam ten pieprzony torebson na rower i że ten rower ze sobą wzięłam. Jak zawsze z trwogą spoglądam na wagę po świętach nierowerowych, tak teraz satysfakcję mam cholerną. Dwa kilo w dół.
Przed wyjazdem przeglądnęłam BS pod kątem cyklomaniaków mieszkających w tych okolicach. Kilku trafiłam, ale na trasie nie napotkałam nikogo. Pewnie byłoby inaczej kiedy indziej. A ja lubię spotkać kogoś miejscowego, kto by może nie tyle oprowadził, co po prostu udzielił wskazówek.
No i brak normalnego aparatu – taczfonowy aparat raczej nie radzi sobie o zmroku – oraz mapy analogowej to nauczka na przyszłość;).
Raz, dwa, trzy, próba wstawienia mapy:
https://maps.google.com/maps/ms?msid=217243462649017022615.0004b540b35998d93ae28&msa=0&ll=49.951883,22.337608&spn=0.117963,0.338173
A w ogóle to był dzień, kiedy można ówczesnego solenizanta zapytać: „Co robisz Szczepanie?”, a przy odrobinie zabawy, m.in. z interpunkcją pytanie zawarłoby też odpowiedź na nie;)
Co robisz? Szczę, panie :D
Kategoria >50 km, krajoznawczo
Komentarze
O tunel mogłaś tubylca zapytać, ewentualnie jechać po torach - takie akcje już niektóre podkarpackie chłopy odstawiały :P http://miciu22.bikestats.pl/322546,Jak-pech-to-po-calosci.html
WudżekDżi, i pojechałeś, i co??:P I nie było na pewno tak fajnie, jakby było ze mną :D
kundello, przyjęłam do wiadomości:). Nikomu to nie wyjdzie na zdrowie:)
Grupa podkarpacka istnieje, ale jest zakamuflowana
limit, widzisz, mój Mikołaj(ah) dał swej grubej, czerwonej dupy i nie wysłuchał uważnie, czego pożądam. Muszę zatem na razie ZADOWOLIĆ się czem innem. Czem prędzej;)
Do tego, no... siego roku! :)
Placki, placki, placki! Idę po INGREDIENTY na popisowe ciasto mojej Maci (popisowe, bo ostatnio popisowo je zyebaua!:D)!
klosiu, czyli dwa razy zakluczacie? :D
k4r3l | 08:52 piątek, 30 grudnia 2011 | linkuj
no to Podbeskidzie melduje, że u nas i na pole, i na placki :) a jak ktoś lubi placki w ilości przekraczającej wszelkie limity zwie się zwyczajnie plackorzem :D hapi nju jer!
Z tym dociągnieniem druta jest jakaś prawda, nie męczyłabym się z tym jebanym blukonektem!:D
O, BTW, nie mam siły dziś poprawiać wyświetlanie fot, klikjajta, a obejrzyta!:D
WuDżekDżi, Monte jest NADSŁODYCZEM!:P
I taaaaaaa, teraz, jakem wróciła I GIRLANDY robię na sylwajstra, to ten mnie zaprasza:P
kosma, na pewno był to DyNów? Czy może kawałek w prawo (na klawiaturze w prawo...:D)?
kundello21, no nie. Che wyjechała, nagle wszyscy na rowery ruszają!:D
klosiu, ale w WLKP nie mówi się ''idę na pole'' - w sensie, że na zewnątrz?:D:D
Oj działo się...
Jutro możemy się spiknąć na ten tunel. Alebo - wpadnij w B.Niski popatrzeć co to pagórki są a nei marnujesz się tam gdzieś :P
I pierwszy wpis :
Cześ, Gęślara jezdem...
Thumbs to eyes if you agree ;)
ZA CHLEBEM (i solą, i Monte, i za AirBike i za Wojtkiem, którego KUOOOOOCHAM, i za... I w ogóle:D)
Thumbs up if you agree! ;D:D