Info

avatar Ten blog rowerowy prowadzi CheEvara z miasteczka Warszawa. Mam przejechane 42260.55 kilometrów w tym 7064.97 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 20.79 km/h i się wcale nie chwalę.
Więcej o mnie.

baton rowerowy bikestats.pl
button stats bikestats.pl
licznik odwiedzin blog

Wykres roczny

Wykres roczny blog rowerowy CheEvara.bikestats.pl

Archiwum bloga

Wpisy archiwalne w kategorii

całe goowno, a nie dystans;)

Dystans całkowity:10374.13 km (w terenie 1494.58 km; 14.41%)
Czas w ruchu:496:27
Średnia prędkość:20.84 km/h
Maksymalna prędkość:62.70 km/h
Suma podjazdów:22998 m
Maks. tętno maksymalne:189 (166 %)
Maks. tętno średnie:162 (138 %)
Suma kalorii:236662 kcal
Liczba aktywności:250
Średnio na aktywność:41.50 km i 1h 59m
Więcej statystyk
Dane wyjazdu:
49.42 km 2.93 km teren
01:58 h 25.13 km/h:
Maks. pr.:42.40 km/h
Temperatura:21.0
HR max:162 ( 82%)
HR avg:128 ( 65%)
Podjazdy: 78 m
Kalorie: 1449 kcal

No bo dawno gumy nie złapałam;)

Czwartek, 3 maja 2012 · dodano: 12.05.2012 | Komentarze 8

A uściślając – dawno gumy nie złapałam, robiąc mój ULUBIONY trening.

Zanim jednak trening mi nie wyszedł, zjarałam se RUKI i dekolD (jak to mówią ci, którzy wyrzekają też: obczas, nastąpną razą, mogę to WZIĄŚĆ , i tak dalej) na ogrodzie przy Domu Złym i tu i ówdzie czułam, że bez okładu z maślanki życie i cała reszta nie będą takie proste. Zwłaszcza z plecakiem na zjaranych ramionach.
Czuję, że zaczyna się dla mnie okres WYLINKI i można powiedzieć, że podskórnie czuję;).

A na treningu gumy jako takiej nie złapałam, bo powietrze nie uJszło mi od razu, a sobie irytująco umykało, co w przypadku sprintów odczuwa się sukcesywnie i konsekwentnie. Doczłapałam się do domu – po co w końcu wozić pompkie ze sobą. Pompkie się kupuje po to, żeby była mała, lekka, mieściła się do saszety typu nerka i żeby leżała w domu.

Znaczy się, doczłapałam, nie że z buta, a po prostu delikutaśnie turlając się na biednym, niektórzy twierdzą też, że nieszanowanym Centku do domu.

Ani on biedny ani nieszanowany! Przejechał Hiszpanię, przejedzie i na flaku z Bielan do domu. Się znacie, piecuchy!

A doczłapałam się ciemną, późną nocą i nawet bez wkurwa. JAK NIE JA. Ostatnio dużo rzeczy robię JAK NIE JA. Niepokoi mnie to kapeńkę, ale poczekam na rozwój wydarzeń, może trzeba będzie mnie szybciej prostować;).

Aaaaaaa! Jak jeszcze SZCZELAŁAM ja tę moją szkitomłóckę, to życiu memu jęła zagrażać nadwiślańska przyroda. A to prawiem nadziała na rogi kiery sarenkę, która przebiegała tędy zapewne nieprzypadkowo, a chwilę później mało nie doprowadziłam do tego, że wejdę w posiadanie futra z lisa, bo taki samobójca mi przeleciał pod kołami.

Nawet nie napomknę o całej rzeszy samobójczych robaków, gotowych pójść na pożarcie. Teoretycznie powinnam nie wracać głodna do domu;)


Powróciłam sobie do słuchania Ilusionu i se myślę, że już chyba nie przestanę:)



WYPACZAM i wyczekuję Ursynaliów okrutnie - będą łomotać!


Dane wyjazdu:
53.47 km 8.11 km teren
02:16 h 23.59 km/h:
Maks. pr.:41.24 km/h
Temperatura:24.0
HR max:152 ( 77%)
HR avg:129 ( 65%)
Podjazdy:165 m
Kalorie: 1639 kcal

Kto jest twoim ideałem i dlaczego jest to Che?

Poniedziałek, 30 kwietnia 2012 · dodano: 08.05.2012 | Komentarze 13

Nawet ta sama Che, która nie pamięta, co jechała onegdaj w tenże poniedziałek. O ile zwykle szczelałam se na – teraz użyję słowa, którego nienawidzę – KARTELUSZKACH jakieś tam skróty myślowe (w rodzaju ,,zajebać całą lamowatą populację rowerową” – i już MNIEJ WIĘCEJ wiedziałam, o czym zrobić wpis), tak teraz jęłam polegać na tym, co se narysował pan Garmę (Garmin), który to chwilę potem pożarł przecier Kotlę (Kotlin).

I tak PACZE w tę mapę i nie wiem, co ja PACZE.

Zaś bez paczania wiem, że jestem we wpisowej dupie ciemnej jak pumpernikiel taty dwa tysiące (nie pytajcie;)).

To se na takie dictum zaśpiewam.

&ob=av2n

Stare, ale niemożebnie zajebcze to:)


Dane wyjazdu:
53.68 km 9.84 km teren
02:19 h 23.17 km/h:
Maks. pr.:39.80 km/h
Temperatura:24.0
HR max:156 ( 79%)
HR avg:130 ( 66%)
Podjazdy:252 m
Kalorie: 1507 kcal

Niby lato, niby piątek, a ja dystans jak ta ciota…

Piątek, 27 kwietnia 2012 · dodano: 27.04.2012 | Komentarze 27

Ale nie, to było GRUBO ponad moje siły. Wszystko, co nigdy, absolutnie nigdy nie powinno wylęgać na ulice poprzez dosiadanie rowerów, dziś to zrobiło i dla mnie – jak mówi mój ulubiony Marcin, czyli Folia, czyli Franc – to jest coś bez nazwy.

Wyjedź Warszawo, ta SŁOIKOWA i ta rodowita, błagam, wyjedź już na tę majówkę, bo zaiste koniec twój jest bliski. Skonstruuję hekatombę i cię wysadzę w pizdu.

Stwierdziłam – pomimo słońca, pomimo genialnej pogody, pomimo dość wczesnej pory – że SPIERDALAM do domu, bunkruję się tu z piwem, o którym myślałam CAAAAAŁY ciężki dzień i nie wyjdę na rower dopóki się nie przerzedzi.

Jasne, ekstra, że jesteśmy takim aktywnym społeczeństwem, szkoda tylko, że bez grama masy jebanej mózgowej.

Wyliczać?
PROSZZZZZZZ:
- dziewuchy na amsterdamach (już w ubiegłym roku nazwane przeze mnie LAMAMI), którym kierownica służy do bujania się po caaaałej szerokości ściechy i skręcania dokładnie tam, gdzie nie powinny

- cioty na rowerach miejskich, które to zatrzymują się tak, jak jechały sekundę wcześniej, bo dzwoni im telefon, a o czymś takim jak zestaw słuchawkowy w swojej tępocie jeszcze przez 150 lat nie pomyślą

- gnoje gimnazjalne, które urządzają sobie rajdy na dedeerach i poza nimi ze szczególnym upodobaniem PRZEJŚĆ dla pieszych – nawet pomimo to, że obok leci PRZEJAZD rowerowy

- rodzice z dziećmi i to jest naprawdę kurwa temat encyklopedyczny. Najlepsi są ci, którzy jadą se przodem, a dzieciak w tyle, totalnie bez ich nadzoru, dwadzieścia metrów od nich, kolebie się (tak sekundę przed wywałką właściwą) i wywala się na kontrapasie rowerowym przed kołami jakiegoś PRO, któremu wydaje się, że ta różowa kostka to jeden ze zjazdów w Istebnej i NAPIERDALA tamtędy.

Eh, ludzie, ludzie.
Poszukując, spokoju uciekłam na terenową, prawą stronę Wisły i tamtejszą ście, ale… stamtąd też trzeba było rychło spierdalać.

Zaraz siadam do mapy i sprawdzam, jak mogę dotrzeć do pracy/do Wojtka z Bródna, jadąc tylko nieprzychylnym CIOTOM Kampinosem. Niech i nadłożę 70 kilo. Żaden problem. Wolę wykończyć siebie niż zajebać kogoś. Póki co.


Dane wyjazdu:
44.82 km 14.31 km teren
02:02 h 22.04 km/h:
Maks. pr.:36.70 km/h
Temperatura:14.0
HR max:158 ( 80%)
HR avg:135 ( 68%)
Podjazdy:165 m
Kalorie: 1369 kcal

Ten Wojciu to łebski człowień jest;)

Wtorek, 24 kwietnia 2012 · dodano: 25.04.2012 | Komentarze 15

No bo jakby wiedział, żem lekko w niedyspozycji, że giry trochę mnie ciągną, że złapało mnie jakieś jebane przeziębienie.

I zlitował się w mikrocyklu. Generalnie nie widząc, żem zasmarkała się i że szkity mnie napinają.

Dziś rano jeszcze byłabym w stanie coś zrobić, ale po robocie ni-chu-ia. Może to praca tak na mnie działa, że odczuwam mulenie pod czaszką, nakurwia mnie gardło i z kichawy się sączy.

Ale jak mnie wzięło i w połowie dnia złamało (odpowiednio do pory doby) w pół, tak do domu dotarłam w formie turlanej. Bez sił, bez ducha, jak szkieletów ludy. Łomatko. Wszystko w domu zdziwiło się, że jestem za jasności na kwadracie. Najsamwpierw zadziwiła się Pani Mama. Potem zdziwiła się sofa, materac i laptop, że po to wszystko sięgam tak wcześnie.

A ponieważ nic ciekawego do powiedzenia nie mam, zamieszczam fotę tego czegoś, w co przykurwiłam przed maratonem w Piasecznie, na który właśnie na skutek owego przykurwienia nie pojechałam w trykotach.

Nie chce mi się wykadrowywać tej foty, takam chorutka :D © CheEvara


Aż obadałam temat ubiegłej soboty, gdym wracała z treningu. Po pierwsze sprawdzałam, czy jest to droga rowerowa, czy może ciąg pieszo-rowerowy, i ze znaków wynika, że to drugie. W związku z tym mam dylemat, ki chuj to jest i po co? I czy może to tu być?
Znowu tyle pytań.


Dane wyjazdu:
46.24 km 11.51 km teren
02:11 h 21.18 km/h:
Maks. pr.:45.20 km/h
Temperatura:7.0
HR max:162 ( 82%)
HR avg:124 ( 63%)
Podjazdy: m
Kalorie: 1391 kcal

A niedzielę odpuściłam

Poniedziałek, 16 kwietnia 2012 · dodano: 18.04.2012 | Komentarze 5

Czyli i ściganie się w – jak okazało się i co zresztą było do przewidzenia – błotnym Piasecznie i jazdę na rowerze w ogóle. Może mnie nie nakurwiało tak jak w sobotę, ale dyskomfort czułam. Zwłaszcza jak cudowna maź rzędu ketonalu ulotniła się i straciła na działaniu. Łatwo to rozpoznać po wytrzeszczu oczu, jakiego się doznaje w momencie uderzenia bólu po kilku godzinach błogiego NIEBOLENIA.

Do Piaseczna wybyłam jednakowoż – w cywilu i towarzysko z Panem Niewe i Panną Jego Hanną Tralalanną.

Której to pies-maskotka najadł się moją głową, kurtką i w ogóle ,,najadł się Ewą":D:D

Jakie to jest dziwne takie przybycie na maraton i nieściganie się. Czyli przybycie dla PACZANIA.

Wojtek, któregom spotkała przy Airbike’owych zawodnikach w sektorze chyba nie dowierzał, że ja, BETON przecież!, podjęłam taką desyżyn.

To nie ja, to moja, najwyraźniej autonomiczna, gira. Ona miała głos.

Dziś już było lepiej, paradoksalnie im bardziej wielki i wyraźny siniak, tym mniejszy ból. Jakiś tam ucisk mnie szarpie, ale dupę z siodła podniosę i pedałować tak mogę, co w sobotę w ogóle nie wchodziło w grę.
BĘDĘ ŻYĆ.

W drodze Z roboty dostałam w ryj TAKIM wiatrem – który rano najwyraźniej mnię pchał, bo jechało mi się nad wyraz wyśmienicie – że na nowo poczułam się upokorzona, na nowo odnalazłam swe miejsce na ziemi oraz odkryłam w swoich butach rzekę Drwęcę i zamiast czynić jakieś tam dokręcanie wracając z roboty o północy to średnio możliwe) SPIERDOLIŁAM do domu. Rzężąc z napędu zgrzytem niemiłosiernym. Z dwojga zjawisk atfom… amtofsd… KURWA! Z dwojga zjawisk pogodowych - wiatru i deszczu – bardziej nie trawię wiatru, ale jak dostanę w ryj promocją ‘ i jedno i drugie naraz’, to ja to serdecznie pozdrawiam. I czule też.


Dane wyjazdu:
49.10 km 5.60 km teren
02:27 h 20.04 km/h:
Maks. pr.:31.60 km/h
Temperatura:14.0
HR max:146 ( 74%)
HR avg:109 ( 55%)
Podjazdy: m
Kalorie: 1291 kcal

Jaki ten Garmin mądry w sumie...

Sobota, 14 kwietnia 2012 · dodano: 17.04.2012 | Komentarze 13

Na dziś po wczorajszym jebnięciu (choć w sumie Wojtek nie brał go pod uwagę, rozpisując mi trening), a raczej po przepaleniu (raczej właśnie to Wojtek miał na myśli) miałam zaplanowaną godzinę kompensacji. Czyli jazdy takiej, jakiej nie umiem zupełnie zrobić.

Jazdy jak pizda.

Czyli w sumie jakby Wojtek przewidział, że się wyjebię... Skoro mi taki lajcik zaplanował.
Prorok jaki, czy co?

Ale wyszło na to, że dobrze, że prorok, bo niczego innego nie byłabym w stanie pojechać. Kolano miałam o poranku wielkości zmutowanego ziemniaka (z upraw GMO), dotarło do mnię, że spodenek przez łeb raczej nie założę, więc zanim wyjdę z domu, muszę odbyć tortury nacierania się tymi wszystkimi jebiącymi mentolem maziami. Mooooże po tym uda mię się przecisnąć nogawkie.

Bolało jakby sam Lucyfer mieszał tą moją girą w kotle z kamieniami piekielnymi.

Ale ciągle byłam nastawiona na jutrzejsze ściganie. Przy okazji tego kompensacyjnego treningu zamierzałam odebrać koło z Dereniowej, wszak POCZEBOWAŁAM go na ściganie w Piasecznie. Ponoć bez tylnego NIE ZA BARDZO pojedzie się maraton.

Planowałam też wstąpić se po drodze do bikergonii, czyli do Ergo po żelików kilka (wróbla ćwirka).

Dobrze, że to Mazowsze płaskie jednak.

Nie podjechałabym niczego dziś. Bolało – przyznam zupełnie nie w stylu w moim.

I takoż jechałam jak ta ciota dwa kaemy na godzinę, po żele zajechałam, ale Gochy nie było. I na Dereniową dotarłam znudzona jak po przeczytaniu rozkładu jazdy pekaesów z Małkinii do Działdowa z okresu dwóch lat i tam – na Dereniowej, a nie w Działdowie – czekało na mnie zalane koło i Słavciu, z którym miałam wrócić na Bródno.

Słavciu, jak to Słavciu – poprawił mię klocuchy w przednim heblu Speca (teoretycznie mógł mi powiedzieć, żebym turlała się na szczaw, bo on już grajdół niemal zamykał), wydał koło i namówiliśmy się tak, że ja lecę teraz na KEN pogadać z Wojtkiem, a Sławek zamyka sklepowe bordello bom bom i zgarnia mnie z KENu, skąd snujemy się na dom.

A u Wojtka... Takem czuła, że mi start odradzi, acz pozwolił zdać się na moje autoemołszen i samej nazajutrz zdecydować.
Ja se skrycie myślałam, że w sumie trasa płaska, podjeżdżać nie trzeba będzie, to może i bym to giga sieknęła.

Ale nie miałam za bardzo przełożenia na to, jak będzie mi się jechało jutro, nieco bardziej FASTER niż dziś. Trudno porównywać – nie wiem, nie znam się, może się mylę;)) - kompensację z wyścigiem. Coś mi majaczy w logice mego rozumowania.

Rzecz pozostawiliśmy otwartą, acz jak usłyszałam, że jak pojadę Piaseczno, to już nie Chorzele, które – choć w ubiegłym roku zjebałam, bo zgubiłam trasę – wspominam fajnie, bo były interwałowe, to już w sumie byłam pewna swojego ruchu.
Dziwnie tak w sumie cały tydzień nastawiać się na ściganie, trzęść kuprem ze zniecierpliwienia, a potem niemal dać se siana.

Choć... gdy wróciłam do domu, to spakowałam się jednakowoż jak na maraton.

A w temacie tytułowego Garmina. Rozdziewiczam EDŻA;) 705-tkę, staram się ogarnąć mnogość tego, co oferuje (tępa jestem jak tabaka... nie! Jak DWIE tabaki w rogu!), i jak już wgrałam tę dzisiejszą kompensację do serwisu, to urzekła mnie nazwa otwartego w przeglądarce okna z nim:

KOMPENSACJA WG CHEEVARA

:D

Czyli zamiast godziny, dwie i pół, no i kilka „wypadnięć” z żądanej strefy.

Taki to ja jestem beton i zapewniam Was – Wojtek zgadza się z tym z całą swoją mocą. Nawet w całej swojej profesjonalnej grzeczności nie stara się zamydlić mi oczu i zaprzeczać.


I znowu jechałam z kołem na plecaku, budząc powszechne zaciekawienie. Jak Batman lata z tą swoją kretyńską peleryną, to wszyscy ŁAŁują. A na mnie chapy zdziwione otwierają.


Dane wyjazdu:
28.37 km 0.00 km teren
01:21 h 21.01 km/h:
Maks. pr.:34.58 km/h
Temperatura:8.0
HR max:162 ( 82%)
HR avg:136 ( 69%)
Podjazdy: m
Kalorie: 629 kcal

Cielakiem do łoboty

Środa, 11 kwietnia 2012 · dodano: 12.04.2012 | Komentarze 2

Nie obrazi się, mam nadzieję. Mój fullik znaczy. Ale w sumie turlam się nim tak, jakbym BIEŻYŁA jakąś mućką. Średnio siedem na godzinę, ale w tym właśnie jest cała przyjemność, zwłaszcza gdy świeci słońce, jest cieplutko i tak właśnie pod lansik.

Cielak jest OK.

Zasadniczo to pojechałam na fullu we wkurwie, bo mleczko nie zalepiło dziury pogwoździowej (no w sumie trudno żeby) w ścigaczu, a Centek ma ten amor podziurawiony i brakuje mi siły wewnętrznej (morale mi poleciało przez te katastrofy awariowe) na szybkie wymyślenie, co z tym zrobić. Czakram działania mi się zablokował.

Raz, że nienawidzę szukać po necie części. Dwa to nienawidzę płacić dużo za coś, co nie raczyło ze mną skonsultować swojego zepsucia się. Jedno z drugim się łączy, a razem prowadzą do tego, że sterczę w miejscu. Od niedzieli siedemset razy zdołałabym ogarnąć ten amor, ale cierpliwości mam tyle, co chęci na to.

Ale już najbardziej na świecie, ale to naprawdę najbardziej NIENAWIDZĘ CZEKAĆ. Na kuriera, na zmianę statusu realizacji przesyłki, itepe. Nienawidzę. Zawsze mnie wkurwia, że w mojej sprawie nie zwołuje się specjalnego zespołu, który został oddelegowany do tego, by zajmować się tylko MNĄ. I dlatego też nie robię nic, a koło się zamyka.

Full został użyty także dlatego, że w Centurionie nie tylko amor nie działajet, ale też w przednim kole złowiłam DRUCIK, a zgodnie z czwartą zasadą termodynamiki pecha Che, zjebała mi się pompka i se dopiero musiałam nabyć.


Czy wspominałam już, jakie mam uczucia do takich „spontanicznych” zakupów rowerowych? Pewnie wspominałam, ale zdążyliście zapomnieć, więc odświeżę – takie zakupy mnie wkurwiają.



Nawet Rammstein nie jest w stanie rozładować mojego wkurwa.


Dane wyjazdu:
45.61 km 0.00 km teren
01:56 h 23.59 km/h:
Maks. pr.:44.60 km/h
Temperatura:9.0
HR max:161 ( 82%)
HR avg:137 ( 69%)
Podjazdy: m
Kalorie: 957 kcal

Dlaczegóż, ja się pytam?

Wtorek, 10 kwietnia 2012 · dodano: 10.04.2012 | Komentarze 11

Czy dlatego, że dnia świętego nie święcę?

Czy może dlatego, iż dziś BLUŹNIŁAM na temat katastrofy smoleńskiej?

Czy zaś dlatego, że to wszystko odbywa się drogą dyfuzji i po prostu ten pech teraz przenika mnie, jutro przeniknie kogoś innego, na przykład Zygmunta Chajzera?

Czy może dlatego, że lżyłam publicznie kolegę z pracy (ale on to lubi i cieszy się)?

Kara boska?

Przypomnę, że urocza i upierdliwa seria rozpoczęła się od centkowej sztycy. Owa pielęgnuje własne biodra i obraca się po osi lewa-prawa. Drągal sztycy swoje, a część siodełkowa swoje. Da się przeżyć, pod warunkiem, że się dużo przeklina – w ramach katharsis doraźnego. Póki co.

Potem była guma i śmierć amortyzatora. W Centku. Posłałam Marcinowi dwie foty, jak ów widelec teraz wygląda, Marcin przyznał, że jest ze mnie dumny, pogratulował i zapewnił, że pierwsze miejsce w rankingu NISZCZYCIELI ciągle okupuję ja.

Następnie były (tego samego dnia, co guma i amor) klocki w Specu, a potem guma w Specu. Niewinna, bo mleczko uszczelniło.

Dziś DZIURY PO GWOŹDZIU mleczko nie dało rady uszczelnić. Zmierzałam se na siłownię i na nią nie dotarłam.

Może to był znak, że nie wiem, istniało realne zagrożenie, iż przygniecie mnie sztanga, spadnę z bieżni, alboco?

Teraz się z tego podśmiechuwkuję, chyba tylko dlatego, aby ukryć prawdziwe wkurwienie. Nowiuśka opona. Dopiero co zalany TJUBLES. Ledwiem jeden maraton zdążyła przejechać, no ja jebię, no!

Gdyby nie to, że jestem już za stara na \ zmianę pierdolca, rzuciłabym w chuj to pedałowanie po takim ciągu. Biorę urlop, siedzę w domu i wreszcie będę szczęśliwa. Będę żreć, grać w gry, oglądać Przepis na gwiazdy mast bi de kuchenne rewolucje, ale zanim to nastąpi, spalę te komponenty, które odważyły się odmówić mi posługi.


Dane wyjazdu:
51.18 km 0.00 km teren
02:17 h 22.41 km/h:
Maks. pr.:40.54 km/h
Temperatura:9.0
HR max:161 ( 82%)
HR avg:133 ( 67%)
Podjazdy: m
Kalorie: 997 kcal

A już chyba nie pamiętam, CO JA JECHAŁAM

Piątek, 6 kwietnia 2012 · dodano: 08.04.2012 | Komentarze 3

Pewnie zwykłe około-do-robocze ujeżdżanie Centa. Tym bardziej, że zajeb w pracy szeroki miałam i czasu na nic ponad to nie styknęło.

Warszawa, taka pusta jest piękna, naprawdę. Można naginać po ulicy i jest po prostu MNIODZIO. Nikt się nie szarpie, nie rzuca, nie kurwi mi, nie łazi po dedeerze.

Można by zrobić tak, że ci wszyscy ludzie już tu nie wrócą?
Swoją drogą, skoro tyle narodu wyemigrowało z zającem i barankiem ze stolicy, to kto dokonuje tych spustoszeń w sklepach? Kogo dopada takie ochujenie, jakby te sklepy miały być co najmniej przez tydzień zamknięte na skobli i spustów dwanaście (po sześć na rodzaj zamknięcia, to ważne).
Paletami ludzie wynoszą ze sklepów OSIEDLOWYCH te majonezy i jajka. Ewidentnie pościli te 40 dni i teraz muszą się nażreć w ramach umiarkowania w jedzeniu i piciu, prawda.

Majonezu zaś nienawidzę szczerze.
Natomiast lubię kawałek ów

mimo, że Bruno tu jęczy jak kastrat.


Dane wyjazdu:
55.10 km 11.30 km teren
02:23 h 23.12 km/h:
Maks. pr.:39.70 km/h
Temperatura:8.0
HR max:162 ( 82%)
HR avg:134 ( 68%)
Podjazdy: m
Kalorie: 1177 kcal

Czyly że naprawdę estem trendi i dżezi!

Czwartek, 5 kwietnia 2012 · dodano: 06.04.2012 | Komentarze 8

Moja sława (niekiedy jak moja własna głupota) przerasta samą mnie. CzytajO mnie, PACZO, czasem komentujO tu, a czasem nie komentujO tu, tylko maile piszą, pardą – piszO.

I tak było z ofiarodawcą o takego czego, o:


Mój taczfon robi foty o take o kepske © CheEvara



Poszła z tym też niemoralna wszakoż propozycja, abym zechciała zostać rowerową koleżanką:D

Nie będę tu z nazwiska jechać, napomknę ino, że taka Biała Podlaska to jednak ma internet, choć nazwa wcale nie wskazuje (gdyby Biała chciała emanować swoim za przeproszeniem stałym łączem nazywałaby się eBiała – jak, mam nadzieję, logicznie dedukuję) i tam także sięga moja sława i wyświetla się mój bloga. Michał przybył właśnie stamtąd, TYLKO PO TO, żeby złożyć mi tę wszeteczną (matko, zapomniałam, że znam takie kozackie słowo!) propozycję:D

Się kuźwa ubawiłam tym słoniem (kóry zezuje), oraz zawartością. Można na serio coś takiego gdzieś kupić?:D

W sumie nieważne, najważniejsze jest, że komuś CHCIAŁO SIĘ za tym czymś latać.


No i ło.

Michała zgarnęłam PO TRASIE, gdym śmigała do Jabłonny na lotosowo-airbike'owe spotkanie z Andrzejem Piątkiem i Paulą Gorycką, które to Wojtek zorganizował (pomijam i przemilczam, że podstępnie zostałam wmanewrowana we wszystkie czynności przywitaniowo-pożegnaniowe:D. Prawda, że udanie przemilczam?;)).

Jakem usłyszała, ile procent tkanki tłuszczowej posiada Paula, to najpierw zbladłam, a potem poczułam, że chyba jestem głodna.

A z Andrzejem Piątkiem można było pogadać udział profi-profi na Mazovii, podyskutować o paranoi w PZKol-u i w ogóle dowiedzieć się, kto nie ma szans na MISZCZA ŚWIATA. Ja już na przykład nie mam;)


Powracałam z Jabłonny, odstawiwszy Michała wcześniej na Białołęce i chwaląc se pełnię, cięłam nadwiślańskim Szlakiem Golędzinowskim, gdziem widziała CO JA JADĘ niemal wyłącznie dzięki światłu, które mnię prowadziło i nie była to moja lampka (którą jużem rozebała), a wspomniany księżyc (znacie piosenkę o nim? Bo ja znam:)

Siedzi CheWara na daaaaachuuuu
I spogląda przez luuuupęęę
A tam księżyc na nieeebie
Pokazuje jej dupę)

Tak se myślę, że damskie spodnie kolarskie ŁIW szelki wymyślił jakiś kutas, któremu nie podobała się koncepcja parytetu w kwestiach rowerowych.